Goedemorgen. Hier zit mijn werkdag er alweer op en mag ik naar huis. Erg fijn want ik heb sinds het opstaan bonkende hoofdpijn.
Bij de bus kom ik oud klasgenoot en collega Maaike tegen. Ze verteld dat ze elke avond trouw mijn plog leest, dat het haar ritueel is. Dat vind ik zo leuk om te horen! En ik hoor van meer mensen (vooral collega’s) die elke avond mijn plog checken. Vind ik leuk!
Thuis waren er rotzooimakers.
Al keek dreumes hier erg onschuldig. Met zijn handjes op de rug.
Ik breng hem meteen naar bed en duik er zelf ook in. Ik ben echt kapot. En voel me ook niet lekker.
Voor het eerste sinds maanden precies op tijd. Daar zat ik nou net op te wachten. Verklaart wel meteen mijn rug en hoofd. Ik heb het idee dat de klachten elke keer erger worden. Het liefst zou ik toch maar weer aan de pil gaan maar dat zit waarschijnlijk niet in het budget. Zucht.
Bijna 3 uur later word ik weer wakker. Dat is al bijna meer slaap dan ik s’ nachts krijg haha. Ik kan nog uren doorslapen maar vind ik zonde van de mooie dag. En dan slaap ik vannacht helemaaaaal niet.
Peuter maakte sprongen zei ik laatst. Hij doet ook ineens zonder dat we erop aanstuurden zelf zijn schoenen (laarzen in dit geval) aan. *Trots*
Hij maakt er wel een serieus gezicht bij haha.
“Klaaaa”.
Dreumes helpen we nog maar even.
Er staat een windje, waardoor het gras er heel apart uit ziet. Eigenlijk niet goed op de foto te zetten.
Hier ging dreumes er weer vandoor.
Heerlijk buiten.
<3
Even hoognodig uitleven.
Ja jij ja.
Nog zo’n een.
Op vogeljacht.
Diep nadenken.
Jaaaaaa, plassen stampen.
Er ligt op de heuvel een steenachtig iets waar bijna altijd water in blijft staan. En dreumes weet dit. En gaat er dus altijd in stampen.
Dit doettie over tien jaar ook niet meer vrees ik.
Met maandverband over straat lopen :’-)
“Ohh extra lange!”
Misschien gaat hij hier wel over 12 jaar werken.
Bij zo’n dag hoort maar een soort eten. Vet.
Peuter blijft netjes zitten, dreumes liep steeds van tafel. “Nee Jalled, zittuh!”
Nog eventjes Nijntje kijken.
Dreumes heeft iets *leuks*. Deken van zich af duwen en dan zeuren dat de deken eraf is. Zucht.
:-D
Manlief doet het huishouden. Ik heb er de fut niet voor.
Ohh hij heeft het zo moeilijk. Ook met de wintertijd.
En wat dreumes kan wilt peuter ook.
We kunnen nu ook eindelijk gewoon naar buiten kijken. En ineens komt er een hele rozige zonsondergang gloed binnen. Helaas niet goed te fotograferen.
Ineens zegt dreumes “Maan!”. En ja hoor, hij staat er inderdaad al.
Ik mis het zelf roosteren zo erg… Twee keer vijf dagen vrij en daartussen dan 9 dagen werken waarvan twee dagen een gebroken dienst. En ja, daar kies ik zelf voor. Maar kunnen ze het niet een beetje verdelen? Extra werken gaat dan ook wat lastig…
Dreumes op bed maar is een uur later nog wakker, peuter nog even lekker op de bank liggen.
Ik speel weer Neverwinter. En ja, verslaafd.
En ik krijg van lief een paard! Joepie!
Zo gezellig. <3
Achttien minuten?!
Tot morgen. Doei!