7. Mareeba – Atherton
Zondag 26 oktober
Na een overheerlijke bbq gisteravond vertrokken wij lek geprikt door de muggen naar onze kamers. Bij Ton en Nel in de hut hebben wij nog twee potjes geklaverjast. Elke avond liggen wij vrij vroeg plat, je wordt toch knap moe van zo’n vakantie. E.e.a. Impliceert natuurlijk wel dat je om 04:00 uur al weer bright and shiny bent … Maar san kun je leuk luisteren naar of de (irritant krijsende) vogels buiten of buren die al vroeg met de koffers over het pad crossen. Voordat wij vertrokken zijn wij de eigenaresse, Sarina, nog even gedag wezen zeggen. Wij reden over dirty roads langs Lake Tinaroo en stopten een paar keer om te kijken naar de recreatievaart, een grote dam en een oude nederzetting met twee schoorstenen, waar wij een bakkie deden. Onze volgende stop was bij de Cathedral fig tree, een enorme boom. Via Yungaburra reden wij naar de Curtain fig tree, wederom een enorme boom, met een gordijn van lianen. Daarna lunchten wij bij Lake Eacham, waar het, omdat het zondag was, druk bevolkt was met de lokale mensen. Terug in Yungaburra deden wij boodschappen bij de plaatselijke super, want er kon gekookt worden in onze boomhut. Wij besloten tot macaroni met bacon en een gebakken ei. Wij konden nu op weg naar Rose Gums, onze eindbestemming. Hut 9 was ons onderkomen voor de komende twee nachten. Het is eigenlijk een gewoon vakantiehuisje met een kamer, keuken, badkamer, slaapkamer beneden en een vide met een tweepersoonsbed. Aan de woonkamer is een balkon dat overhangt over een gedeelte van het regenwoud. De papegaaien en andere vogels vliegen voorbij. Voor het eten zijn wij nog op 10 minuten afstand naar een poel gegaan, waar wij een vogelbekdier hebben gezien. Niet al te goed, want het dier is schuw en leeft merendeels onder water. Daarna hebben wij heerlijk gegeten en nu staat beneden de TV aan. Ik wordt geroepen en moet beneden aan de koffie. Doei!
Maandag 27 oktober
Vanmorgen werden wij om 08:00 uur op de receptie verwacht, omdat de eigenaresse ons iets wilde laten zien. Aangezien wij wederom om 21:00 uur meer dan afgestompt waren was om 6:00 uur opstaan geen enkel probleem. Via de reforestation walk liepen wij met gevaar voor eigen leven (snakes all around) erheen. Aldaar bleek dat zij een supersnelle wifi-verbinding hadden en daardoor kon ik even snel wat foto’s op Facebook posten. Ondertussen hadden zich 14 mensen verzameld en mochten wij met Petra mee door hun huis naar het terras. Daar had zij een kom zonnebloempitten die zij uitstrooide over een soort voedertrog en op een voedertafel. Onmiddellijk kwamen er bontgekleurde papegaaien op af. Twee soorten van de totaal 52 bekende soorten in Australië. Australië wordt wel country of parrots genoemd, niet zozeer vanwege het aantal, maar wel vanwege het feit dat deze vogelsoort over het gehele continent voorkomt. Ook voerde zij nog een kleine rat muskus kangeroe, de kleinste kangeroesoort die er bestaat, maat rat dus. Op aanraden van Petra gingen wij eerst naar de nabijgelegen theeplantage Nerada, waar je niet alleen alles over thee kon leren en dit ook kon drinken, maar meer speciaal voor de zeer zeldzame, daar voorkomende boomkangaroes, een wat kleine soort, maar zo bijzonder omdat hun habitat in de oertijd vanuit de bomen naar de grond verhuisde en zij nu weer richting boom gingen. Wij hadden bijna de moed opgegeven, maar op het laatst, zowat naast de auto, twee exemplaren, een moeder en kind, ontdekten. Spectaculair! En dat na het vogeldier gisteren! Vervolgens reden wij het waterfall circuit. Eerst Millaa Millaa Falls, waarvan wij hadden begrepen dat je daar te water kon gaan en onder de waterval kon zwemmen. Natuurlijk konden Nel en ik het niet laten en lieten wij ons in het toch wel koude water zakken. Afijn, zoiets levert leuke plaatjes op en het was heerlijk fris. De volgende twee watervallen hebben wij even snel aanschouwd. Daarna reden wij door nadat wij onderweg wat lunchspul hadden gekocht, naar Ravenshoe, waar de grootste waterval van Australië te vinden was. Het zou spectaculair geweest kunnen zijn, ware het niet dat door de lage waterstand meer van de vegetatie dan van de waterval zelf te zien was. Via de Groene krater in het Hypipamee National Park reden wij naar Atherton voor een bezoek aan de supermarkt en de bottle shop. In Yungaburra hebben wij getankt, want onze zespitter had ook dorst gekregen. Thuis in onze boomhut hebben wij vooraf een restje macaroni van gisteren genuttigd. Terwijl wij stonden te koken zagen wij gevieren een harige Harry (enorm grote spin) met een rotgang over de koelkast naar boven rennen. Hij kroop in de rand tussen de vriezer en de koelkast. Ton gooide de vriezer open en met een enorme klap weer dicht. Daarna opende hij de vriezer voorzichtig en plette de nog levende engerd met een velletje keukenrol en kieperde dit over het balkon. De laatste poot houden wij voor morgen om met zijn vieren lekker te kluiven ….. Brbrbrbrbr! Harry is gelukkig niet meer. Daarna aten wij bedeesd broccoli (voor Ton dopwerwten) met aardappeltjes, beef met een topping van bacon, knoflook en champignons gegeten. Heerlijk!
Nu zitten nog even op ons balkon in het donker en ondertussen “staan” de krekels hier weer aan en klinkt dit volgens Ton als een overspannen wekker en volgens mij op een onder stoom staande snelkookpan. Je kunt elkaar niet meer verstaan, maar wij zijn toch al sprakeloos, dus dat geeft niet. Straks lekker slapen. Morgenochtend ga ik trachten deze verslaggeving weer op de blog te zetten voordat wij naar Cairns vertrekken om nog één nachtje bij Mrs. Boomstronk te slapen voordat wij overmorgen naar Melbourne vliegen ….