Door de dagen heen werden de beelden duidelijker. De reis is vaak belangrijker dan de eindbestemming, leren van je ontwikkelingen en de fouten die je maakt. Ik denk dat het tijd was om mijn eigen passie te gaan ontdekken en te gaan ervaren waar voor mij de uitdagingen lagen die ervoor zorgen dat ik ergens voor wil gaan. Zelfontdekking is de sleutel tot het succes denk ik altijd maar, want als je niet in contact staat met jezelf zul je nooit contact kunnen maken met de wereld om je heen, en dat is precies waar het om draait bij communicatie.
Het verlichtende moment heeft mij getroffen. Ik besef nu heel goed waar ik heen wil en wat mijn visie is. Marketing of Reclame, het is glashelder. De afgelopen weken werd ik steeds meer die kant opgetrokken, na de bedrijfssafari was ik er echt helemaal achter. Ik wil creatief, snel, afwisselend en vooral uitdagend werk, en dat ga ik naar mijn idee vinden in die stukken van de communicatiebranche. Mijn communicatie omgeving is tot nu toe hetzelfde als die van de gemiddelde Nederlander; marketingcommunicatie is overal om je heen. Van billboards tot online advertisement, je ontkomt er niet aan. Overal waar je kijkt is eigenlijk communicatie, ook die irritante spam-mail is communicatie (weliswaar mislukt). En hoe gek het ook klinkt het doet wat met ons, wij mensen praten toch weer over die rare reclame van Heineken of die grappige inhaker van Hema op Prinsjesdag.
Ik wil die wereld in, het interesseert me. Hoe komt het dat mensen zo makkelijk te manipuleren zijn met wat kleurtjes en mooie beelden? Het is werkelijk wonderbaarlijk. Ik zou voor een bedrijf als ARA met alle liefde willen werken. Met klanten als De Hypotheker, Wieckse, La Place en nog vele andere grote namen is ARA het grootste reclamebureau in Rotterdam. Het is een onwijs mooi bedrijf, interactieve ideeën en merken laten werken is dat waar ze naar streven. Dit lijkt me een kickstart voor je carrière om hier te beginnen of om hier eventueel stage te kunnen lopen. De ‘rush’ die je krijgt uit dit gedeelte van de branche lijkt me heerlijk. Het snelle denken, brainstormen, bedenken van concepten, overleggen met klanten en je eigen werk steeds weer naar een hoger niveau tillen. Het is wel zwaar werk, maar dat hoort er nou eenmaal bij.
Als communicatieprofessional moet je je constant aanpassen en meegaan met de tijd. De trends bepalen hoe jij je werk moet doen, vraagt de maatschappij om transparantie dan moet jij daar als communicatieprofessional voor zorgen anders verlies je klanten of krijg je een slecht imago. Er ligt op dat gebied veel druk op jou en je team, en dat zal altijd zo blijven.
Toen ik laatst boodschappen ging doen bij de Albert Heijn en hamburgers kocht met mijn persoonlijke bonuskaart, kreeg ik ’s avonds gelijk een mailtje met een bonusactie voor broodjes en saus. Hoe weten ze in hemelsnaam dat ik dat er eigenlijk bij zou willen hebben? Dat, jongens en meisjes, is het fenomeen datamining. Het analyseren van aankoopgedrag en gegevens om zo makkelijker klanten te kunnen werven en behouden. Als jij dol bent op een bepaald soort augurken en daar erg veel van koopt zal de Albert Heijn op een gegeven moment een persoonlijke actie voor je maken zodat jij je favoriete augurken nog voordeliger kan kopen en zal blijven kopen. Ze ontdekken wat jouw ‘driver items’ zijn; de producten waarvoor je naar de winkel komt en waarvoor je naar een andere winkel zou gaan als ze het niet hadden. Dit geeft een analytisch voordeel ten opzichte van bijvoorbeeld Jumbo, Albert Heijn weet waarvoor je komt en zorgt dat het er is tegen een voordelige prijs. Er zijn verschillende takken in de communicatiebranche die hier gebruik van maken, maar de marketingcommunicatietak is toch wel de grootste. Deze trend zal zich blijven ontwikkelen totdat er geen data meer over is denk ik. Er zit ook een stuk ethische waarde vast aan datamining. Stel in database A heb jij je gegevens beschikbaar gesteld, maar in database B niet. Op het moment dat er wordt gedatamined komen de gegevens uit database B toch in de resultaten. Dit stukje privacy is een lastige zaak, dit gaat vooral om medische- en overheidsdatabases.
“You know something is wrong when the government declares opening someone else’s mail is a felony but your internet activity is fair game for data collecting.”
― E.A. Bucchianeri
Maar mijn communicatie omgeving wordt door meerdere factoren beïnvloed, van tv tot het wereldwijde web, het is overal. Als ik aan het werk ben, ben ik bezig met direct marketing en verkoop, het verkopen van kleding en schoenen en zorgen dat de klanten terug komen. Ik neem nu nog een redelijk passieve rol aan in mijn communicatie omgeving, ik ben meestal de ontvanger. Later wil ik zenden, reclames maken en zorgen dat de wereld de juiste boodschap en visie binnenkrijgt via mijn werk. Ik heb vier jaar de tijd om me te ontwikkelen, te netwerken, te groeien en om te leren om uiteindelijk daar te komen waar mijn passie ligt; de reclamewereld.
Mijn inspiratie is groot en mijn ideeën zijn wild, guerrilla marketing is mijn ding. Het leren van het kanaliseren van mijn creativiteit zal de sleutel zijn tot mijn groei in de communicatiebranche als communicatieprofessional. Maar er zal toch een punt zijn wat iedere professional bezig houdt; moeten we niet meer terug naar echt “persoonlijke” communicatie zonder beeldscherm of ander medium ertussen? Raken we onze ‘touch’ niet kwijt door alle mails en promo’s die eruit geknald worden in gigantische hoeveelheid? Kortom, is de toename van onpersoonlijke communicatie een struikelblok in het communicatie vak? Deze vraag heeft mij de afgelopen weken bezig gehouden.
De reis is vaak belangrijker dan de bestemming, en met dat in mijn achterhoofd zal ik mijn ontdekkingsreis voortzetten en uitkijken naar een prachtige reis door de communicatiewereld heen.
Bronnen:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Datamining
https://www.goodreads.com/author/show/2798990.E_A_Bucchianeri