Wim is een volkszanger en dan vooral voor de Gentenaar. Als geen ander dook hij de wereld en geschiedenis van de ‘Gentsche liekes’ in. Hij heeft er werkelijk schatten aangetroffen. Zijn zoektocht leverde maar liefst ‘duust liekes’ op. Interessant om te weten is dat een 200-tal daarvan carnaval liedjes zijn die gezongen werden vóór het plaatsvinden van de Tweede Wereldoorlog. Tijdens de oorlog streefden enkele mensen ernaar om deze neer te schrijven zodat ze bewaard zouden blijven.
De titels van de liedjes verwijzen naar de goederen zoals ‘espe’ die ze in die tijd in een stoet naar de Kouter brachten, waar de Handelsbeurs huist. Tijdens de stoet zongen de Gentenaars dus luidkeels mee. Wim wist de sfeer van toen even naar de Louis De Smetstraat 12 te brengen met dit liedje waarvan het refrein als volgt klinkt: “Zijde gij kwoat op mij, gij zijt gij toch mijn loetse. Joa mijn mijn loetse, da zijde gij” Of iets in die aard. Mijn Gentsch reikt jammer genoeg niet zo ver dat ik hier de precieze tekst kan weergeven. Maar ga net als Wim op zoektocht zou ik zeggen en gegarandeerd volgen uren plezier. Je zal er van verbaasd staan hoe toegankelijk en plezierig de liedjes zijn. Die plezante toon komt niet alleen door zijn gezang, maar natuurlijk mede door zijn trekzak. Trekzak? Het lijkt op een accordeon, maar het is toch een ietwat verschillend instrument.
Het kleine optreden van een half uur was gewoon af! Alles klopte. Iedereen zong mee, af en toe was de tekst ook wel eens zoek, maar de satire die in de zin erna volgde en ons aan het schateren bracht, maakte dat allemaal goed. Een man die liederen met zulke inhoud schreef en met andere woorden ‘een gruute en vuile muile’ had, was niemand minder dan Karel Waeri. Er werd zelfs een standbeeld van hem gemaakt dat je ongetwijfeld al eens bent gepasseerd. Is dit iets waar ik jullie nu volledig mee verras, wel dan kan ik jullie zeggen dat het gewoon bij Sint-Jacobs, voor café Afnis te vinden is. Wim zong een lied van hem dat hij schreef in 1880. De tekst ging over het meisje dat ging biechten, hilarisch!
Het laatste nummer was er eentje van Walter de Buck. Iets helemaal anders, we werden er zowaar een beetje stil van. Met “Kzou zou gere wille leven” sloot Wim huiskamerhelden 2014 in zijn gasthuis prachtig af. Wil je ook eens proeven van deze bijzondere muziekstijl of zo’n avond beleven? Misschien kan je er zelf eentje organiseren met Wim als special guest? Laat je ideeën de vrije loop. Of kom gewoon naar bij Sint-Jacobs tijdens de Genste feesten, want daar kan je hem en anderen ook gedurende het kwartiertje ‘De Zangstonde’ horen. Gewoon je verzoek roepen is het concept. Hé vergeet je dan ook ons niet een bezoekje te brengen op de Vlasmarkt? Santé Santé Santé (nog zo’n gek liedje)!
Mathilde Bonne, studente aan de Arteveldehogeschool, had een interview met hem en dat klonk zo:
Tekst: Lies Vandevyvere